Szkolenie w Warszawie - wrażenia po...

Drodzy Ludzie!

Zgodnie z zapowiedzią, w czwartek o 17. odbyło się szkolenie z komunikacji z osobą z Zespołem Aspergera.

Było to dla mnie bardzo stresujące doświadczenie, bo pierwszy raz w kontakcie z Wami przestałem być anonimowy. Wszystkim przybyłym dziękuję z całego serca (zlokalizowanego chyba w głowie) za bardzo dużo ciepła, zrozumienia naszych wspólnych problemów i serdeczności, jakie mi okazaliście w trakcie spotkania. Bardzo dobrze się z Wami czułem i moim zdaniem - spotkanie było wartościowe! Poznałem fantastycznych ludzi - na spotkaniu były mamy dzieci z ZA - to zrozumiałe. Ale byli też ojcowie, babcia i dziadek aspika, nauczyciele i psychologowie! To był dla mnie zaszczyt występować przed tak zacnym gronem, chociaż niektóre tematy, o których mówiłem były dla mnie niezwykle trudne. Natomiast moje nastawienie było takie, żeby otworzyć się ze swoim wnętrzem w pełni i bez tajemnic. Zresztą empatia i wyczucie z Waszej strony, które dało się wyczuć bardzo mi to zadanie ułatwiało. Za to też Wam dziękuję!

Dylematy rodziców kochających swoje dzieci z ZA

Korespondują ze sporą ilością rodziców, którzy mają do mnie mnóstwo pytań o porady, opinie, wskazówki na konkretne sytuacje. Chcą wiedzieć, jak ja się zachowywałem w dzieciństwie, jak reagowałem, czego mi brakowało. Czasem są bezradni, czasem dopiero co się dowiedzieli, że ich pociecha ma ZA. Bywa, że od dawna borykają się z ZA, ale dziecko sprawia coraz więcej kłopotów wraz z wiekiem. Boją się, martwią, ale łączy ich jedno: bardzo kochają swoich aspików i chcą dla nich jak najlepiej! Chciałbym dzisiaj Wam dodać trochę otuchy. A nuż mi się uda! :)

Zaproszenie na spotkanie - Warszawa, 21 kwietnia, g. 17.00

Szanowni czytelnicy!

Na Wasze prośby i potrzeby, postanowiłem się przełamać i w końcu wyjść z roli "anonimowego" aspiego i stać się żywym, namacalnym organizmem! (aczkolwiek nie zrozumcie namacalności zbyt dosłownie)

A zatem, będzie można się ze mną spotkać!

Przedostatni post, w którym pytałem Was o możliwość spotkania ze mną spotkał się z dużym odzewem. Sporo z Was wyraziło chęć spotkania, dlatego wraz z Izą, która mi bardzo pomaga, założycielką grupy dla rodziców dzieci z Za "Razem zrozumiemy AS'y" oraz Zrozumieć AS'a, postanowiliśmy zorganizować w Warszawie szkolenie, którego tytuł brzmi:

Skuteczna komunikacja z ludźmi z Zespołem Aspergera.

Jak pracuję w niedzielę

Kilka razy pisałem o poszukiwaniu przeze mnie pracy. Nie oznacza to, że nie mam źródła utrzymania. Mam. Od 10 lat występuję publicznie przed grupą ludzi i ich uczę. Przemawiam do kilkudziesięciu osób naraz, a mój rekord, to ok. 250 osób na sali. Pracuję na uczelni. Nie nazywam tego pracą zarobkową, bo robię to tylko w weekendy, a z pensji ledwo mi starcza na pokrycie moich rachunków. Ale po 10 latach usiadłem sobie z piwem ręce na fotelu, wziąłem miskę popcornu i zacząłem myśleć, a nawet (o zgrozo!) dowartościowywać się, czego efekty opiszę poniżej:

Po pierwsze - nie nazywam tego, co robię w weekendy pracą. Zupełnie nieświadomie zacząłem zabiegać o pracę w soboty i niedziele.