Poradnik - jak informować dzieciaki w szkole, czym jest autyzm i zespół Aspergera

Miałem ostatnio okazję kilkukrotnie występować przed bardzo wdzięcznym, aczkolwiek szalenie trudnym audytorium - dzieciakami! Szkoła w Lęborku poprosiła mnie, bym przedstawił dzieciom tajniki świata autyzmu i zespołu Aspergera. Długo się do tej roli przygotowywałem i powiem Wam szczerze, że tremę miałem większą, niż wielokrotne wystąpienia przed nauczycielami!

Oto kilka wniosków oraz rad - jak mówić do dzieci o ASD...


Zapraszam do obejrzenia filmu. Pod nim natomiast możecie sobie przeczytać dokładny plan ramowy, który stworzyłem sobie przed prelekcją dla dzieciaków.

Etap 1. Pytania do dzieciaków - czym jest autyzm?

W odpowiedzi należy przewidzieć następujące rzeczy:

- choroba
- niepełnosprawność
- dziwactwo
- i inne pokrewne.

Nie przerywajmy dzieciom, nawet gdy nie mają racji naszym zdaniem. Dajmy im mówić tak jak myślą i czują. Jak zaczniemy je poprawiać, zablokują się i/lub staną się bezmyślne i zaczną co najwyżej powtarzać nas.

Etap 2. Informujemy czym jest spektrum autyzmu:

- tacy ludzie czują mocniej (przykłady)
- tacy ludzie mają czasem supermoce/zdolności (dajemy przykłady)
- tacy ludzie mają niedowrażliwość lub nadwrażliwość na zmysły (dajemy przykłady - dzieciaki robią wielkie oczy, bardzo się dziwią i zadają mnóstwo pytań).

Etap 3. Ujawnienie się - comming out
Pytamy się dzieci:
- czy wiecie co ja mam? [szybko odpowiedziały, że autyzm - dzieciaki pamiętają etap 1]

Etap 4. Konfrontacja odpowiedzi dzieci z etapu 1 z samym sobą:

- czy wyglądam na chorego?
- czy wyglądam na niepełnosprawnego?
- czy jestem dziwny?
- i inne pokrewne

Cel: dzieciaki mają odkryć, że ich wcześniejsze wyobrażenie o autyźmie, jako poważnej chorobie czyniącej człowieka innym nie są do końca prawdziwe.

Dopowiadam: że mam pracę, samochód, dzieci itp.

Etap 5. Informuję czym się różni zespół Aspergera od autyzmu

 - chodzi oczywiście o prawidłowy (a czasem nawet przyspieszony) rozwój mowy osób z ZA.

Etap 6. Pytanie do dzieci, jak powinniśmy traktować osoby z autyzmem/zespołem Aspergera?

Padają odpowiedzi:
- trzeba być dla nich dobrym
- nie bić
- pomagać im
- i pokrewne.

Każdą z powyższych odpowiedzi możemy skomentować: a czy dla innych dzieci nie należy być dobrym? A czy inne dzieci można bić? A czy innym dzieciom nie należy pomagać?

Pytanie podsumowujące: "Więc jakim należy być dla dzieci z autyzmem"?

Wyczekujemy na jedynie słuszną odpowiedź, że "należy je po prostu normalnie traktować" - dzieci myślą w prostu i rozumny sposób. Na pewno znajdzie się ktoś, kto nas pozytywnie zaskoczy i w tak błyskotliwy sposób odpowie.

Etap 7. Tłumaczymy specyfikę potrzeb osób z ASD:

- osoby z nadwrażliwością na dźwięki lubią ciszę
- osoby z nadwrażliwością na zapachy lubią czystość, brak smrodu i mocnych perfum
- osoby z nadwrażliwością na dotyk nie lubią gdy ktoś je dotyka
- osoby z niedowrażliwością na dotyk lubią WF, zabawy ruchowe, przytulanie się itp.

Na końcu pytamy dzieci, co by chciały jeszcze zapytać.

Powyższa metoda okazała się sukcesem. Polecam z czystym sercem!