Poznaj Aspergera, czyli czego się wystrzegać wobec wobec niego?

1. Nie próbuj mnie leczyć. To nie jest ani psychicznie ani fizycznie możliwe.
2. Gdy jesteś na mnie zły(a)/wściekły(a), nie mów mi na głos, że to dlatego, że jestem Aspergerem. To wyjątkowo przykre.
3. Gdy chcesz mi nadokuczać, to nie mów mi, że jestem nienormalny. Ameryki nie odkryłe(a)ś przede mną, a ja wiem, że Twoim zamiarem było upokorzenie mnie.
4. Gdy pytam Cię kilka razy o to samo, to dlatego, że nie zrozumiałem, a do tego stopnia chciałbym zrozumieć, że ryzykuję nawet swoją reputację zadając Ci powtórne pytanie.
5. Gdy faktycznie Cię nie słucham, nie wypominaj mi tego. Nie jestem w stanie skupić się na Tobie w tym momencie!
6. Gdy Ci robię awanturę, nie odpowiadaj mi tym samym. Wybucham, gdy czuję lęk i tak naprawdę chcę, żebyś ze mną porozmawiał(a) za pomocą logicznych i przyjaznych argumentów.
7. Zarzucasz mi, że kłamię? Kompletnie się tym nie przejmuję... Przecież całe życie uczę się udawać normalnego człowieka, a udawanie jest często równoznaczne z kłamstwem, prawda?
8. Chcesz mnie zrozumieć? Nie komplikuj! Myśl w prosty i logiczny sposób. Każde zachowanie, którego nie rozumiesz ma swoje rozsądne i banalne zazwyczaj wytłumaczenie.
9. Chcesz mnie zachęcić do tego, bym się cieszył/śpiewał/tańczył/wrzeszczał/wydurniał się wraz z Tobą i innymi? Właśnie straciłeś w moich oczach kretyńskim poleceniem nie do wykonania!
10. Nie mów mi nigdy "Bądź wreszcie sobą"!!! Naprawdę nie chcesz żebym opluł Ci twarz, wylał szklankę z zawartością na Ciebie, wstał, trzasnął drzwiami i zamknął się w pokoju zajmując się swoimi sprawami. Zresztą nie po to całe życie uczę się bycia ułożonym. :)

Podświadomie czuję, że powyższa lista powinna być sukcesywnie rozszerzana ;)